03 jul. 2012
🇺🇸
vanuit Verenigde Staten
Vanmorgen lekker uitgeslapen en daarna begonnen aan een echte off day. 's ochtends eerst cross country naar het dorp gelopen. Daarna aan de uitwerking van ons onderzoek. Geen metingen vandaag, maar
analyseren. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Na een boel koppen thee, fruit, koekjes, gezucht en gesteun ben ik 's middags even langs Dave z'n moeder Margareth gegaan waar ik mijn 1e bezoek aan
de states heb ingewoond. Celina probeerde ondertussen het internet te aan de praat te krijgen, terwijl ik gezellig bij kon letsen. Helaas werkt het internet op onze laptops nog steeds alleen zo nu en
dan. Erg onpractisch met onderzoek, maar wat ben ik blij met mn ipad zeg! Toen ik terugkwam hebben we nog even aan het onderzoek gewerkt en zijn we daarna gaan rijden. In plaats van 9 hebben we pas 1
analyse half af, het valt erg tegen. Rijden was wel erg leuk, nog even oefenen voor morgen. Mijn mooie vosmerrietje Rabi heeft 's ochtends alleen in de stapmolen te langzaam met dr kont tegen het hek
gelopen, waardoor dr hele staartwortel nu kaal is. Auch! Volgende keer toch het schrikdraad op de hekken weer aanzetten.... Celina is eerst gaan rijden en daarna ik. Terwijl zij aan het afzadelen was
hoorde ik vanuit de bak ineens een schreeuw. En even later zag ik Rim los rondgalopperen. Wat bleek nu, ze had hem aan z'n halster vastgezet aan de vaste trap aan de trailer. Hij was in paniek
geraakt en had zowel een deel van de trap als zijn halster kapot getrokken en was ervandoor gegaan. Terwijl ik hem langs zag komen sprong ik van Rabi, door het hek, en sprong er weer op. Binnen no
time vlogen we in flinke gallop in de richting waarin hij was verdwenen. Gelukkig bleef hij helemaal aan de andere kant van de weide bij de kudde staan en konden we hem zo pakken, fiew! Toen ik later
Tanka uit de kudde haalde om te eten zag ik dat 1 van de 2 geplantte boompjes die de paarden al eerder kaal hadden gegeten nu ook nog verplaatst was door deze zelfde kudde. So much for our TLC.....
Op hoop van zegen toch maar teruggeplant, wie weet. Het zat niet echt mee vandaag dus, maar gelukkig was Meg ook nog niet ver met de ECG analyse gekomen en vonden ze het allemaal niet erg. 's avonds
zijn we naar het 'fouth of july eve' vuurwerk gegaan. We gingen met vrienden van Meg en Dave, waarvan Mary gelijk toen ze ons zag zei dat we de auto mogen lenen en mogen komen zwemmen. Echt heel
lief! Het vuurwerk was erg mooi, al regende het bij de grande finale stukjes uitgedoofd vuurwerk haha. Daarna bij een restaurantje hamburgers met Corona (of Margarita) wezen eten, want het liep al
tegen tienen ondertussen. Na een erg gezellige avond en wat tips over waar uit te gaan in New York nu thuis en ready to go to bed. Want over 5 uurtjes is het alweer tijd om op te staan en te gaan
meten!