Mijn verhaal is gebleven bij dinsdag. Uiteraard begon deze dag (weer) met metingen. Omdat het zo droog is moeten we nu ook elke ochtend de stapmolen sproeien, een flinke klus dus we zijn elke dag iets later klaar. Terwijl Celina de boel sproeit krijg ik het echter wel voor elkaar om 3 paarden per keer uit de wei te halen. Best een gemanoevreer, met 3 halstertouwen in je hand en verschillende karaktertjes, maar het gaat best goed.

's morgens na de metingen zijn we lekker buiten gaan rijden en hebben we een fotoshoot gedaan (zie album fotoshoot buitenrit). Ik zat op Tanka en Celina op mijn geliefde Rabi. In het begin was Tanka vrij sloom, wilde zowat op de plek galopperen en was niet vooruit te branden. Maar uiteindelijk begon hij het truukje door te krijgen en ook echt vooruit te gaan. Op elke mooie plek moesten we natuurlijk even stoppen om foto's te maken. Ieder van ons had een camera aanhaar riem. En er zijn hier zoveel mooie plekken,dat weuiteindelijk 2,5 uur over een rit van 1,5 u hebbengedaan! Ook hebben we geprobeerd wat filmpjes te maken, welke nu een stuk beter zijn gelukt.

Bij terugkomst de paarden gecheckt, bleken ze vol met teken te zitten, aaargh! Tanka had er 10, waarvan Celina hem gelukkig bevrijd heeft. En Rabi 3. We hebben een mooie pletsteen uitgevonden wat nu een soortteken begraafplaats is, yak. 's middags zijn we aan de slag gegaan met het lezen van de artikelen. Zonder veel succes. 's avonds lekker met Bel (de pas beleerde merrie) en Rim op pad gegaan. Ik zat op Bel en het ging hardstikke goed! Na haar kleine rondje hebben we haar ingewisseld voorTroy,het 20-jarige gepensioneerde toppaard, enben ik daarop verder gegaan. Hij was zo blij dat hij mee mocht. Oortjes naar voren en gáán! En dan ook letterlijk, net een trein, niet te stoppen! Rim had behoorlijk moeite met zijn snelle pas. Halverwege besloot ik achter Rim te gaan rijden. Nou daar was Troy het dus niet mee eens. Na 5 minuutjes nukkig erachter op een bospad te hebben gelopen besloot hij in het veld een soort vreemde sprong omhoog te maken waardoor zijn borsttuig van de singel losbrak. Weg overmacht. Aan het borsttuig zat namelijk een zogenoemde martingaal, waarmee je zorgt dat een paard zijn hoofd niet zo hoog op kan gooien. Maar de rest van de rit ging behoorlijk goed, alleen de grote heuvels en hellingen gingen niet meer zonder borsttuig, want dan kan het zadel gaanschuiven.

's avonds hebben Celina en ik lekker hollandse pot (brocolli, bloemkool, verse aardappels en cordon bleu) gemaakt en daarna bekaf tegen half 12 ons bedje in gedoken.

Woensdag begon de dag met metingen doen, stallen schoonmaken, blue berry's plukken, waterbakken vullen en toen hop, aan de literatuur. De concentratie was weer ver te zoeken en na wat gegeeuw over en weer besloten we een middagtukkie te doen. Na een half uurtje was ik weer wakker en ben lekker mn boek gaan lezen op de bank. Ik heb deel 1 van 'the rain wild chronicles van Robin Hobb' bijnauit en het is echt super spannend!!! Celina lag ondertussen boven nog 2 uur in coma, terwijl Dave naast me op de andere bank lag te snurken. Af en toe stelde hij een vraag, en zaagde daarna lekker verder. Na onze middag break zijn we fris en fruitig aan de literatuur en het uitpluizen van de computer software gegaan. Helaas niet gereden vandaag. Op een gegeven moment hoor ik een gil naast met op de bank, is er een teek in Celina dr shirt gevallen. Zomaar uit het niets, binnen! Zal wel van de honden komen, brrrr. 's avonds heeft Dave lekker hamburgers en courgette gegrilled met witte bonen in tomatensaus. Daarna vroeg naar bed, want we waren nog lang niet uitgeslapen!

Donderdag zijn we 's ochtends metingen gaan doen en daarna artikelen gaan lezen. Harmony was helaas kreupel vandaag. Hij moet volgende week 75 mile in Vermont gaan lopen met Dave, maar nu is het dus maar de vraag of hij kan gaan. Tegen de avond zijn we met Sarah, de vrouw die maandag rijles had, gaan rijden. Bij het halen van de paarden uit de wei bleken ze helemaal achterin te staan. Terwijl we met Tanka, Rim en Rabi terugliepen hoorden weineens een soort stampede achter ons. En ja hoor, daar wasde hele kudde met Troy voorop, alsof hij wou zeggen 'Vergeet mij niet!'.Hij had het gister blijkbaar wel heel erg naar zijn zin en is het er totaal niet mee eens dat hij met pensioen is.

Derit wasgezellig met z'n 3en.Sarah heeft zelfs een stuk voorop gereden!Halverwege vergat Celina echter de richting te zeggen, waardoor Sarah met Tanka in het struikgewas belandde, haha. Met wat moeite kon ze toch weer draaien en gingen we de grootste helling op. Toen we terug kwamen was het alweer tegen 9en. Wat vliegt de tijd hier toch! Deze keer ben ik zo dapper geweest om zelf 13 teken van Rabi af te vissen.En ikbegin het nog leuk te vinden ook!Zodra we ze terug naar de wei brachten stond Troy daar voor het hek ons op te wachten. Hij leek echt een beetje teleurgesteld dat hij niet mee mocht. Binnenkort maar weer proberen te gaan. Daarna hebben welekker pizza gegeten, gedoucht (tegenwoordig vergeet ik het steeds vaker en wordt het een om de dag bezigheid) en lekkerliggen lezen in bed terwijl mijn haar droogde en toen als een roosje in een koele airco slaapkamerliggen slapen.

Vrijdagochtend hebben we uiteraard weer metingen gedaan. Er waren een paar misverstanden tussen verschillende docenten over een aantal vragen over de software die we gesteld hadden. We hebben een stuk of 7 mails moeten sturen vandaag, maar hopen dat het nu allemaal opgelost is. Daarna heb ik eindelijk mijn artikel afgelezen, waar ik de hele week al mee bezig was. 1-0 voor Mo! Nog maar een berg artikelen te gaan! ;) 's avonds zijn we met Dave wezen rijden. Die rijdt wel een stuk sneller dan Meg zeg! Hij wilde Rim testen voor Vermont, omdat Harmony nog steeds kreupel is. Rabi vloog achter hem, en Celina was nog moeier dan Tanka van het aansporen. Maar uiteindelijk een erg lekkere rit zonder teken! 's avonds zelfgemaakte (te kort gekookte) erwtenwatersoep gegeten met uiteraard een hamburger van de grill. Ik dacht dat we morgen een wedstrijd zouden gaan doen, maar het blijkt een buitenrit te zijn. Maar ik heb er in ieder geval erg veel zin in!