Mijn verhaal was gebleven bij zondag. Dit was eigenlijk een weinig bijzondere dag. 's ochtends metingen gedaan en 's middags naar de Wallmart. We waren voor het eerst sneller met boodschappen doen dan Dave en Meg! Een record! 's Avonds zijn we nog even gaan rijden met Bel en Troy. Maar helaas begon het al snel te onweren. We zijn toengauw terug gegaanen dat was maar goed ook want zodra we helemaal klaar waren en de paarden in de wei stonden begon het te gieten.

Maandag was het tijd voor een 2edagje Philly! 's Ochtends om half 6 ons beduit om zo snel mogelijk de metingen te doen. Gelukkig had het de hele nacht geregend dus we hoefden de stapmolen niette sproeien. In recordtijd alle metingen gedaan en we konden uiteindelijk nog rustig douchen voordat Meg zover was om weg te gaan. Zij had namelijk 's ochtends eerst rijles en zou daarna met de auto naar Philladelphia gaan. Op de heenweg heb ik (uiteraard) heerlijk liggen bijslapen in de auto.

Helemaal uitgerust inPhiladelphia aangekomenhebben we eerst wat sight seeiing gedaan. Het gedeelte waar we vorige keer niet aan toe waren gekomen.Onze tour begon met eenhalve footlong bij Subway en daarna vol goede moed naar China Town, het chinese gedeelte van de stad wat begint met een grote versierde poort. De voertaal is Chinees en je ziet overal in de restaurantjes de pekingeenden, inclusief kop, hangen. De straatnamen zijn zelfs vertaald in zowel Engels als Chinees! Het stonk alleen ongelofelijk in dit deel van de stad, aangezien het aardig heet was, dus we zijn gauw weer verder gegaan.

Nu was het de beurt aan Elfreth's Alley,een van deoudste straatjes van de VS, uit 1702 volgens de reisgids. Een klein grappig straatje waar de Ieren zijn neergestreken, nu vol met schoolkinderen op studiereis.

De ochtend was ondertussen omgevlogen, dus het werd tijd voor wat shoppen op South Street, helemaal aan de andere kant van de stad. Hier een yoghurt ijsje gehaald waarbij je zelf kon kiezen wat voor fruit/snoepjes je erbij wilde gooien en je betaalde per gewicht. Soort Swirl maar dan anders.

Uiteindelijk geeindigd bij het Hard Rock Café. Altijd leuk om even rond te kijken, al was het niet echt Celina's ding (can you imagine? ;)). Ineens was de tijd alweer om en moesten we terughaasten naar de vetschool. Want we hadden rond half 5 met Meg afgesproken. Aangekomen op de uni had zij een afspraak met een heel lief klein vrouwtje voor ons geregeld die ons de universiteitskleding zou laten zien. Ergens helemaal in de kelder van het gebouw, via allemaal trappen en deuren te bereiken was het studentenverkoophok. Aangezien het zomer is was er zoveel mogelijk kleding verkocht, maar we mochten kijken wat we pasten en wat er nog over was. Ze zei zelfs dat als we er een T-shirtje bij wilden, zij wel een oogje dicht zou knijpen. Uiteindelijk hebben we beide na veel gepas van veel te grote joggingsbroeken en shirts wat passende dingen gevonden. Allebei een bordeaux rode 'University of Pennsylvania - School of Veterinary Medicine' hoody en een polo'tje. Er was nog maar 1 damespolo, maar ik wist me in een kindermaatje te wringen wat alleen iets aan de korte kant is helaas. De sweater was 30 dollar en de polo 20. Het vrouwtje zei: 'maak er maar 30 van'. Wij hadden echter alleen briefjes van 20 dus zeiden, ach we doen wel 40. Maar zij liet ons beloven tegen niemand iets te zeggen en zei dat 20 wl voldoende was. Voor 20 dollar dus een mooie sweater en polo gescoord, wat een mazzel! Kunnen we dit weekend tijdens de race in ieder geval in stijl onze metingen doen!

Meg had haar kat Ernie meegenomen naar de kliniek om hem te laten checken (hart, nieren, voorpootjes, bloedwaarden), APK'tje zeg maar. Op de terugweg lieten we hem uit de tas waar hij inzat en hij besloot prompt om over mn nieuwe shirts heen te plassen, YAK! Thuis maar gelijk even gewassen dus.

Thuis aangekomen zagen we datMary haar gigantische Ford Excursionhad gebracht (zie foto's Philly dag 2). Die mogen wij de komende maanden lenen omerop uit te kunnen, echt zo gaaf en lief! Na een bewonderende blikzijn Celina en ik nog met Troy en Rabi wezen rijden. Troy droeg nu een iets zwaarder bit en Celina vond het tijd dat hij eens leerde luisteren. Halverwege de rit moest hij, terwijl ik wegreed, netjes even wachten.Rabi en ikgalloppeerden op een rustig tempo weg en ikbesloot een paar meter verder even te wachten en te kijken of ze er al aankwamen. Toen hoorde ik ineens een schreeuw en mijn naam. Ik ging gauw terug en vond Celina staand naast Troy. Hij was terwijl ik wegreed achteruit gaan lopen. Ze had hem de ruimte gegeven vooruit te lopen en had hem een tik gegeven waarop hij alleen maar harder achteruit ging. Uiteindelijk vloog hij achteruit en is waarschijnlijk in een kuil gaan staan en toen gevallen. Bovenop Celina's been. Gelukkig voelde ze zich behalve een beurse knie, elleboog en vinger wel ok en hebben we ons ritje afgemaakt. We waren echter zo laat thuis dat we maar even een eitje hebben gebakken en toen zijn gaan slapen. Het was echter 40 graden dus van slapen is weinig gekomen.

Dinsdag werd ik dan ook aardig brak wakker. Het was weer tijd voor metingen! 10 minuutjes na mij hoorde ik Celina de trap af hobbelen. Dat was wel even schrikken, ze liep zwaar kreupel. Haar rechterknie en elleboog waren aardig stijf en pijnlijk geworden van een nachtje slapen. Gelukkig werd dat na wat beweging langzaam beter en loopt ze nu weer bijna normaal.

Vanmiddag na de metingen zijn we met Mary's auto naar de Liquor Store gereden om wat bier te halen (Yuengling, regionaal gebrouwen bieruit een vande oudste brouwerijen van de VS). Ik heb heen gereden, en dat was best even wennen. Het is een gigantisch ding waar 9 man in kunnen. Het is een automaat met de hendel aan het stuur. Nadat ik alles ingesteld had gingen we op pad, raampjes open, radio aan en gaan over de smalle weggetjes. Gelukkig tot aan de grote weg niemand tegen gekomen en het ging allemaal prima. Terug heeft Celina gereden en ook dat ging zonder brokken. Vanavond als het wat afkoelt (het is nu tegen de 40 graden) gaan we nog even paardrijden en morgen alle spullen inpakken en de honden wassen want die slapen bij ons in de trailer. Morgennacht vertrekken we namelijk naar Vermont, om onze eerste metingen op een wedstrijd te gaan doen!