Vrijdag was het dan zover, New York City! We hebben eerst lekker uitgeslapen, spullen gepakt en zijn toen met onze gigantische truck naar het station gereden. Hier was het parkeren nog even een avontuur. We moesten flink zoeken naar een parkeerplaats en uiteindelijk vonden we naast het spoor een parkeerterrein bij een aantal bedrijven. Toen we echter naar het spoor liepen bleek dat het ‘officiële' (en tevens betaalde) parkeerterrein aan de andere kant van het spoor lag! Woops! Onze trein ging echter al bijna, dus op hoop van zegen hebben we onze unit maar gratis aan de andere kant laten staan.

De trein bracht ons in 1,5 uur naar het centrum van New York. We hadden samen 1 flink zware tas bij ons die we dan ook in ons midden droegen. Op het station aangekomen besloten we naar het hostel te lopen, aangezien dit een kleine 1,6 mile zou moeten zijn. Die tas bleek echter loeizwaar en het lopen door New York, dwars over Times Square, op vrijdag middag na werktijd bleek ook niet zo'n best idee. Mensen in New York houden zich vooral bezig met hun eigen zaken en lopen dus dwars over je heen, tas of geen tas. Het hele weekend was het heet en vochtig weer, en na drie kwartier zeulen door de hitte kwamen we eindelijk bij ons hostel aan. Het Vanderbilt YMCA hostel ligt aan de oostkant van Manhattan in het stadsgedeelte 'Turtle Bay', op loopafstand van hartje centrum. Ideaal dus. We bleken het kleinste kamertje ever te hebben, maar wel lekker met z'n tweeën. Er paste precies een stapelbed, stoel en bureautje in en dan hield je nog een mini gangpaadje over om in te lopen en je bed in te kunnen klimmen. Op de gang was een gezamenlijke douche en toilet. Perfect voor ons doel, namelijk alleen naar onze kamer gaan om te slapen en verder zo veel mogelijk tijd in de stad doorbrengen.

Nadat we onze spullen geïnstalleerd hadden zijn we de stad gaan verkennen. Wat een stad zeg! Alle gebouwen zijn echt gigantisch, je voelt je heel klein. Sommige van de wolkenkrabbers zijn zo hoog dat je bijna achterover valt om het topje te kunnen zien. En de mensenmassa's, echt overal is het druk. We zijn eerst teruggelopen naar Times Square om nu eens goed rond te kijken en mooie foto's te schieten. Wat een bizar plein zeg! Overal waar je kijkt hangen grote schermen met reclame en filmaankondigingen en neon letters. En het hele plein is bezaaid met toeristen en filmfiguren waar je mee op de foto kunt. Er liep zelfs een erg geliefd Vrijheidsbeeld rond. Na Times Square zijn we op zoek gegaan naar het Tourist Information Center. Hier hebben we een stel stadskaarten opgepikt en gevraagd waar we het beste konden gaan stappen die avond. De buurt waar ons hostel staat bleek de beste buurt voor ons te zijn. Geen dresscode, veel locals en gewoon een leuk feestje bouwen. Perfect dus! Aangezien het hier om half 9 al donker wordt zijn we daarna ‘ons' deel van de stad gaan verkennen zodat we goed wisten waar we wilden uitgaan en waar we vooral niet moesten zijn. Uiteindelijk vonden we een leuke tent genaamd 'Turtle Bay'. Ertegenover zijn we Italiaans gaan eten en hebben we met een Corona geproost op ons weekend New York.

Na het mini bordje met 6 Italiaanse Ravioli kussentjes en de schok dat een biertje in de stad je minstens 6 dollar kost zijn we ons gaan optutten voor het uitgaan. We zagen namelijk vanaf een uur of 9 al mensen het Turtle Bay danscafé binnen gaan! Om een uur of 11 waren wij ook zover en was het tijd om naar binnen te gaan. Je moest hier 2 vormen van identificatie laten zien, een paspoort en een creditcard. Heel bijzonder. Maar gelukkig hadden we beide bij ons, dus dat was geen probleem. Binnen gekomen kregen we nog een stempel op onze arm met een waarschuwing erop om niet teveel alcohol te drinken en daar gingen we, de trap op.

Boven gekomen bleek dat feestjes hier letterlijk veel lichter zijn dan in Nederland. Er waren geen echte discolichten en het was schemerdonker. Ook hingen er een aantal grote schermen waarop je naar de Olympische spelen kon kijken tijdens het dansen, vreemd. Wij stonden al gauw lekker te dansen en een biertje te drinken. Op een gegeven moment kwam werd er een liedje gedraaid waarop blijkbaar vaak jongen-meisje gedanst wordt. Voordat we het wisten stonden we allebei met een jongen te dansen, erg gezellig. We hadden een groepje locals ontmoet die erg goed konden dansen, en we hebben de hele avond staan steil/salsa/disco dansen. Halverwege de avond had Celina ineens een Japanner achter zich aanlopen die niet meer van haar zijde wilde wijken terwijl ik met een Zuid Amerikaanse jongen stond te dansen die me wat salsamoves probeerde te leren waar ik toch echt niet flexibel genoeg voor bleek te zijn. Later op de avond werden er een aantal ‘springnummers' gedraaid. Wij gingen natuurlijk een beetje gek doen en rondspringen en half jump-stylen waarop de amerikanen ons wat verbijsterd aankeken. Al gauw kregen ze echter door hoeveel lol wij hadden en begonnen ze mee te doen, zo grappig! Er begonnen er zelfs een paar bij te breakdancen, echt mooi. Uiteindelijk dus een topavond gehad!

Na een kort nachtje slapen was het zaterdag tijd om naar Ground Zero te gaan, de plek waar de voormalige Twin Towers hebben gestaan. Hiervoor moet je van tevoren (gratis) kaarten reserveren. Wij hadden alleen wat problemen met het vervoer. De bus bleek elke 40 minuten te gaan, maar toen hij dan eindelijk kwam stonden wij bij een bordje wat geen halte bleek te zijn. Woops! Uiteindelijk maar de metro gepakt, wat ook eigenlijk veel sneller en praktischer is. Bij Ground Zero aangekomen vonden ze het gelukkig niet erg dat we te laat waren en konden we zo de ellenlange rij in. Na een aantal security checks waarbij je zelfs a la luchthaven je riem af moest doen kwamen we uiteindelijk achter de hekken terecht en bij het nieuwe 9/11 Memorial. Er zijn op de plaats waar de torens stonden 2 grote monumenten neergezet. Het zijn vierkante bakken waarvan aan de binnenkant water in een soort waterval stroomt. Op de rand staan de namen van de verongelukte slachtoffers. Eromheen is een park met allemaal bomen en 1 boom die de val van de torens heeft overleeft. Het was niet meer dan een klein stammetje na de crash, maar hij is in een park opgekweekt en nu als volgroeide boom weer teruggezet. De 'Survivor Tree'. Verder zijn ze op het terrein een nieuwe wolkenkrabber voor het WTC aan het bouwen, de 'Freedom Tower'. Het Ground Zero museum was helaas nog niet af, maar er was wel een korte film te zien over de slachtoffers en hoe zij verder zijn gegaan met hun leven. Erg indrukwekkend allemaal.

Na deze gedenkwaardige ochtend zijn we richting de punt van Manhattan gelopen waarvandaan de gratis veerboot naar Staten Island vertrekt. Deze veerboot gaat recht langs het Vrijheidsbeeld en je kunt de skyline van Manhattan mooi zien, prachtig! Terug op de kade besloten we naar de Brooklyn Bridge te lopen. Dit is een van de bruggen die Brooklyn met Manhattan verbind en één van de hoogtepunten van de stad. Ook al kon je hem al vanaf de hallen van de veerboot zien, toch bleek hij wat verder te liggen dan gedacht. Na een flinke wandeling waren we dan eindelijk op de brug, die helaas niet vanaf de kade begint, maar 4 blokken landinwaarts. Het eerste gedeelte van de brug zie je alleen maar hekken, pas halverwege komt het uitzicht in beeld. En wát een uitzicht! Een prachtig zicht op Manhattan en aan de andere kant de Manhattan Bridge. Zeker de moeite waard.

Hierna hebben we de metro terug gepakt naar het centrum en zijn we langs de grootste wolkenkrabbers van de stad gelopen: Empire State Building waar we ook in de hal hebben gekeken, Crysler Building, Rockefeller Center. Na een hele dag door de stad zwerven zijn we rond half 9 bekaf bij de McDonald's een Big Mac gaan scoren. Daarna nog even Times Square in het donker bewonderen, en daarna ons bedje in. We waren gewoon te moe om nog uit te gaan.

Zondagochtend zijn we na een meegebracht boterhammetje pindakaas weer de stad ingedoken. Nu ging de reis naar ons laatste punt op het lijstje: Central Park. Hier hebben we rondgelopen, mooie foto's gemaakt en lekker in het gras liggen nagenieten van ons weekend New York. 's Middags bij de Taco Bell geluncht nog een paar uur door de stad gezworven en toen was het dan echt tijd om afscheid te nemen. Deze keer namen we gelukkig de metro naar het station en hoefden we dus niet zo ver met die tas te zeulen, aangezien hij uiteraard eerder zwaarder dan lichter was geworden ;) Terug op Hamilton station in New Jersey bleek onze truck netjes in de regen op ons te staan wachten. Wat een opluchting! Voor het eerst in het donker naar huis gereden, wat ook prima ging. Wat is New York een gave stad en wat een geweldig weekend!