Maandagochtend begon de dag weer erg vroeg, want om 8 uur zou ik een les van Nancy hebben en daarvoor moesten natuurlijk de 1^e ronde aan metingen gedaan zijn. We meten namelijk de paarden vóórdat ze aan het werk gaan. Om kwart voor 8 hadden we echter al 2 rondes gedaan en stond Rabi opgezadeld en wel klaar. Maar het begon te stortregenen! En niet zo'n beetje ook! Nancy kwam nog wel langs op haar knalgele balerina's (deze droeg ze omdat er een paard als een puppy in dr armen en op dr voet was gesprongen waardoor ze nu een donkerpaarse voet had). De les ging echter met de regen niet door aangezien 'that's no fun' volgens Nancy en hij werd naar woensdag verplaatst. Nancy was wel erg tevreden over Rabi's rug en vond dat ze er al een stuk happier uit zag, waar ik het helemaal mee eens was!

Zodra Nancy weg was gingen wij snel verder met het onderzoek. Plastic zakjes om de apparatuur en gaan met die banaan. Celina liep als een verzopen kat rond terwijl ik de klusjes in de stal afmaakte. Goed geregeld ;) Uiteindelijk moest ik er ook aan geloven en waren we allebei lekker doorweekt maar wel in recordtijd klaar. Hierna zijn we gauw nog even gaan stofzuigen en hebben we alles aan kant getrokken en toen was het alweer tijd om Meg en Dave op te gaan halen van Philadelphia Airport.

Ik heb de Prius in één keer, zonder fout te rijden, door het wegennetwerk langs de prachtige skyline van Philly richting vluchthaven gemanoeuvreerd en we waren dan ook mooi op tijd aangezien de vlucht 40 min. te vroeg aan kwam. Een erg leuk weerzien waarbij Dave gelijk uitriep: 'what did you do to my horse!', waarbij hij het natuurlijk over het afhalen van het ijzer van Rim had. Dit leverde een aantal verwonderde blikken op maar wij liepen al lachend en bijpratend richting de auto. Thuis aangekomen hebben we de appeltaart gegeven en zijn Dave en Meg gelijk alle beestjes gaan knuffelen. Een heel werk met een kat, 3 honden en 13 paarden! We hadden als verrassing de moestuin helemaal opgeknapt en gelukkig viel dit Meg ook op en was ze er erg blij mee J

's Avonds na het voeren hebben we Harmony en Cadie, die voorheen met Reveille als 3 toppaarden samen apart in een wei stonden, in de wei bij de rest van de kudde gegooid. Beide paarden liepen zij aan zij direct naar Troy toe, de oudste en leider van de kudde. Ze roken aan elkaar en liepen daarna de weide in. Zo gaaf om te zien, alsof ze hem om toestemming vroegen! Rim voelde zich als grootste van de kudde echter erg stoer en begon Harmony en Cadie van de rest van de kudde te scheiden. Maar Rabi heeft een kalverliefde voor Cadie ontwikkeld en week niet van haar zijde, waardoor Rim daar geen kans meer maakte. Harmony werd wel bij elke toenadering geweerd. Uiteindelijk na een boel heen en weer geren besloot Rim dat hij het toch maar wel ok vond en begon hij te grazen. Kleine Maddie, de grijze merrie van 1,5 jaar oud was voor het eerst hengstig en stond van alle opwinding overal te plassen en tegelijk te grazen, alsof ze het ook allemaal nog niet zo goed wist wat ze nu wilde. Een grote paardenchaos dus.

Zodra alles in de wei weer rustig was heeft Meg Rabi's rug nagekeken en haar acupunctuur skills op haar los gelaten. Meg is veterinair cardioloog maar sinds ongeveer een jaar is ze hiernaast ook paarden acupuncturist. Iets waar ik een beetje sceptisch over was, maar nu ik heb gezien hoe soepel Rabi na één behandeling al voelde en welke moves ze eerst niet kon en nu weer wel ben ik toch van plan me hier iets meer in te verdiepen. Een mooie invulling voor een keuzeweek ofzo, maar dat komt wel als ik terug ben, 1 plan tegelijk :P

Van al het bijkletsen en de drukte had ik een aardige hoofdpijn te pakken en ik was dus maar eens lekker vroeg m'n bed in gedoken. Uiteraard wel na Meg, die altijd de eerste is en als vermoeide reizigster het nu zelfs presteerde om er al om half 9 in te liggen!

Dinsdagochtend bij het wakker worden hing er ineens een petje aan mijn deur! Bleek dat we allebei een echte Wereldkampioenschappen Endurance pet als souvenir hadden gekregen, hoe vet is dat!!! Toen we om 7 uur opstonden bleek het nog of weer te regenen. Na één blik richting elkaar besloten we lekker terug te duiken en over een uurtje wel weer verder te zien. Een uur later werd ik helemaal fris en fruitig na mijn 11-urige nachtrust wakker en bleek het droog te zijn. Aan het onderzoek dus! Er lagen wel wat plassen in de stapmolen, maar och daar stappen die paarden wel omheen.

's Middags zijn wij binnen aan de analyses gegaan terwijl Dave Rimbaud ging beslaan. Voor komend weekend moeten 3 van de 4 paarden namelijk nog beslagen worden, dus hij heeft nog zat te doen. Op een gegeven moment hoorden we ineens de hele kudde galopperen. Toen ik uit het raam keek zag ik Rim met de 2 'cross ties' nog om, de touwen waarmee de paarden in de gang vaststaan, voor de wei langs rennen. Wij dus gelijk op een drafje naar buiten om te kijken of alles in orde was en om Rim te vangen. Terwijl we hem net te pakken hadden kwam Dave echter zonder een woord te zeggen aanlopen om hem weer mee naar binnen te nemen. Wij gingen er natuurlijk gelijk achter aan om te vragen of we konden helpen of hem vast konden houden of iets dergelijks. Op het moment dat we dat net wilden vragen kwam Dave echter woest de stal uit stormen en smeet een hoefijzer de lucht in. Ik toch maar mijn moed bij elkaar geraapt en hem gevraagd of we iets konden betekenen, waarop er een scheldtirade kwam dat Rim hem harder geschopt had dan hij ooit was geschopt en dat Rim normaal altijd zo braaf was dus dat hij er niets van begreep. Het geraas eindigde met 'just leave me alone!', wat wij dan ook maar al te graag deden.

De rest van de middag zijn we maar aan het onderzoek gegaan terwijl we wachtten tot Dave klaar was zodat we konden gaan rijden. Toen we een paar uur later al een tijdje geen gehamer meer uit de stal hadden horen komen gingen we maar eens poolshoogte nemen. Dave was in geen velden of wegen te bekennen en lag waarschijnlijk in de trailer te slapen. Wij zijn toen gauw Rabi en Tanka gaan halen voor een rustige 5 mijlsrit met alleen maar stappen en draven. Het was de eerste keer sinds een week dat ik weer op Rabi klom, best spannend aangezien deze rit bepalend was of ze aankomend weekend wel of niet mee mag naar de 60 mijlsrit! Gelukkig voelde ze hartstikke goed, behalve dan dat ze lekker schrikkerig was aangezien ze al een week niets had gedaan. We kwamen net voor het donker thuis en vonden Meg op de bank die zich afvroeg waar iedereen was. Gelukkig was zij het met me eens dat Rabi's rug al een stuk beter voelde dan de dag ervoor en dat ze dus dit weekend mee op wedstrijd kan :D Als ik Rabi niet had kunnen rijden had ik in plaats van Dave op Rim mogen rijden maar dit is toch wel 10x leuker aangezien Rabi echt ‘mijn' paardje is. Ik ben dus hardstikke blij dat ze toch mee kan! Met z'n drieën hebben we snel de paarden gevoerd en zelf een hapje eten gemaakt, van Dave was de hele avond geen spoor te bekennen....

Woensdagochtend was weer een vroege ochtend aangezien vandaag poging 2 van de paardrijles was. Gelukkig regende het nu niet en kon de les gewoon door gaan. Nancy was hartstikke blij met hoe Rabi eruit zag en voelde en de les begon dus al vrolijk. Uiteindelijk heeft ze een uur les gegeven, in plaats van het half uur wat ik verwacht had aangezien het in eerste instantie een les van Celina en mij samen was geweest waarvoor dit een vervanging was. Het ging hartstikke goed, al vind ik het nog steeds moeilijk om op commando te ontspannen. Het gaat echter al een stuk beter en Nancy vond dat ze me nog nooit zo relaxed had zien rijden. Puntje voor mij dus :D Uiteindelijk een hele leuke les gehad en achteraf wilde ik Nancy dan ook voor een privéles betalen. Zij vond dat echter niet nodig, en rekende gewoon een 2-persoonsles, aangezien ze blij was dat ik haar hulp had ingeschakeld toen ik dacht dat er iets mis was met Rabi, zo lief! Hierna zijn we het tuig van de paarden gaan schoonmaken voor de wedstrijd. Aangezien de endurance hoofdstel/halsters en borsttuigen allemaal van een soort plastic materiaal zijn gemaakt kun je dit gewoon met een sopje en een schuursponsje af doen. Wij zijn dus lekker in het zonnetje gaan zitten en uiteindelijk hebben we 3 uur lang op de vier tuigen zitten boenen maar ze zien er dan ook weer als nieuw uit. Celina rijdt op Tanka in een felgekleurd tuig met oranje, blauwe, groene en gele stukken. Dave rijdt op Rim in een wit tuig wat dus ook afschuwelijk was om schoon te maken aangezien een deel van het vuil gewoon in het tuig is getrokken. En Meg rijdt op Cadie net als Rabi en ik in het rood-wit-blauw, de kleuren van de Amerikaanse vlag.

's Middags bleek Jeroen een heel gaaf excelbestand voor ons te hebben gemaakt waar we heel gemakkelijk onze gegevens in kunnen proppen en deze worden dan automatisch in SPSS-style (een horror-statistiek programma van horen zeggen) getransformeerd. Hij is de afgelopen dagen druk bezig geweest met verhuizen naar zijn nieuwe kamer en het was dan ook leuk om even bij te kunnen kletsen en te vertellen wat ik van de foto's vond J Eind van de middag is Celina in de bak gaan rijden terwijl ik haar volgens haar eigen zeggen ‘les' heb gegeven. Dit kwam vooral neer op een Nancy imitatie met hier en daar een opmerking op wat ik in de les anders had gezien of wat beter kon. Uiteindelijk hebben we samen wel lol gehad en heb ik haar met een aantal oefeningen vanaf de grond nog kunnen helpen ook! J Na het rijden hebben we de paarden gevoerd, de pluk manen bij het halster weggeschoren voor de wedstrijd en was Meg ondertussen thuis gekomen. Dave heeft de nacht in de trailer geslapen en vandaag hebben we de hele dag door af en toe een glimp van hem opgevangen maar hij was het grootste deel van de dag weg om paarden te beslaan. We hebben nog steeds geen woord met hem gewisseld dus het begint een beetje ongemakkelijk te worden. Hopelijk wordt dit morgen beter aangezien we vrijdag wel 6 uur met z'n drieën in een truck moeten zitten op weg naar Vermont. Hij praat gelukkig wel weer tegen Meg dus dat valt in ieder geval mee, al loopt hij wel flink kreupel.

's Avonds hebben we kip-teriyaki gemaakt met spinazie uit blik. Het zag er even vies uit als het klinkt maar uiteindelijk was het redelijk te doen. De honden mogen hier gewoonlijk de borden aflikken, maar zelfs Helen de Jack Russell vond dit vandaag weinig succesvol en draaide haar neus ervoor weg.

Donderdag stond helemaal in het teken van spullen pakken, want morgenochtend gaan we terug naar Vermont, alleen zullen we deze keer zelf rijden! De dag begon echter weer met het onderzoek. Daarna zijn we lekker met Tanka en Rabi een 9 mile ritje gaan maken en Rabi voelde helemaal goed aan waar ik natuurlijk erg blij mee was! Bij terugkomst zijn we snel boodschappen gaan doen en ben ik pannenkoeken gaan bakken om als koud tussendoortje /lunch in Vermont te eten. Daarna de paardenspullen in de trailer gestopt, onze eigen laatste spullen gepakt en de paarden gevoerd. Dave is gelukkig weer helemaal opgeklaard al loopt hij nog wel behoorlijk kreupel. Hij gaat het weekend echter gewoon rijden dus het zal wel goed zijn... Ik ben in ieder geval blij dat alles weer als vanouds is en hij zijn gewone vrolijke zelf weer is. 's Avonds kip met aardappelpuree gegeten en daarna vroeg naar bed, want morgenochtend vertrekken we voor het licht wordt richting Vermont!

De wedstrijd is een 2 daagse 60-mile ride, op zaterdag rijden we 40 mile en op zondag 20 mile, wat uitkomt op een totaal van 96 km! We rijden met z'n vieren, Dave op Rim, Meg op Cadie, Celina op Tanka en ik op Rabi. Het is een ‘competitive trail ride' wat betekent dat je in een bepaald time-frame binnen moet komen en aftrekpunten krijgt op elk puntje waarbij je paard er zaterdagochtend bij de start beter uit zag dan zondagmiddag bij de finish. Dit kunnen dingen zijn als wondjes, vermoeidheid, hartslagfrequentie, etc. Ik ben heel benieuwd hoe het zal gaan! Ik heb eerder 2x een 25 mile competitive trail ride gedaan en 1x een 2-daagse 100-mile endurance wedstrijd waarbij ik de 1^e dag op 30 mile een kreupel paard had en de 2^e dag wel heb uitgereden. Dit is dus weer een soort zelfde race, alleen heb ik dit jaar veel minder paardgereden dan ik toen deed en is het paard waar ik nu op rij jonger en groener. Ik ben heel benieuwd en kijk erg naar het weekend uit!!!