Maandag was het weer back to normal life, helaas... En dat betekent meten dus! We hoeven nog maar 4 dagen te meten en dan zitten we op 50 dagen = 10 weken en hebben we genoeg gegevens verzameld. Helaas is dit aantal niet echt op iets gebaseerd, behalve op een ‘gevoel' van Meg, maar de onderbouwing komt altijd achteraf toch? ;) Na de metingen ging Meg Harmony rijden, een van de toppaarden die al een tijd op rust staat omdat hij kreupel was en die aardig tonnetje rond is geworden. Het ging hartstikke goed en ze was helemaal blij. Wij wilden ondertussen onze spullen uit de trailer halen maar wat bleek, de deur zat op slot! Toen we dit aan Meg vroegen bleek dat zij niet eens wist dat ze een sleutel hadden, haha. Blijkbaar was Dave dus nog steeds ongesteld, aldus quote van Sar. Wij hadden gelukkig onze koekjes de avond ervoor al binnen gehaald, dus we gingen het wel overleven. Terwijl wij binnen aan de koekjes en de analyses gingen, kwam Mary langs om samen met Meg honing uit de bijenkorven te verzamelen. Uiteindelijk kostte het verwerken van de honing de hele middag, en wij zijn dus vooral ver uit de buurt gebleven. Meg heeft 2 gallon (= 2 x 3,8 L) en Mary heeft zelfs 7 gallon honing verzameld, bizar! 's Avonds hebben we zelfgemaakte tomatensoep gegeten en Celina en ik zijn daarna lekker op bed een filmpje (Boondock saints) gaan kijken.

Dinsdagochtend zijn we weer metingen gaan doen, nog maar 2 dagen te gaan! Zodra Dave naar zijn werk was zijn we de trailer gaan checken en nu was deze gelukkig wel open J De dag was weer erg lang, aangezien we vooral aan het onderzoek werken en verder niet konden paardrijden. De paarden hebben namelijk lekker een weekje vrij na de wedstrijd. Wel fijn voor hun, maar wij missen het rijden onderhand wel! De afgelopen dagen is het ook nog eens grauw miezerweer geweest, lekker Hollands maar toch niet echt iets waar ik naar terug verlang. 's Avonds hebben wij onze specialiteit, kipnuggets uit de oven met aardappels en groenten, gekookt. We hebben namelijk een zak van 2 kg kipnuggets gekocht en die proberen we zo langzamerhand toch maar eens op te krijgen. Tussen Dave en Meg is het ondertussen weer redelijk goed, maar ons negeert hij nog steeds volledig. Een beetje een rotsituatie dus. Bij Celina en mij lopen de emoties ondertussen aardig op. We hebben daarom maar eens goed overlegd hoe dit nu verder moet, aangezien we hier nog 2 weken zitten en daarna 11 uur met z'n drieën in 1 truck naar North Carolina moeten, niet echt een leuk vooruitzicht op deze manier. Uiteindelijk hebben we besloten te wachten met Dave te confronteren maar eerst Meg raad te plegen. Na dit gesprek bleek dat hij haar beloofd heeft zijn excuses aan ons aan te bieden, maar dat hijhiervoor een goed moment zoekt. Verder zei ze dat zij hem ook niet begrijpt en dat ze ook niet weet wat er nu precies aan de hand is. Het grootste probleem is waarschijnlijk dat hij niet gewend is om de hele dag mensen in huis te hebben, een lastig probleem aangezien wij ook niet zomaar kunnen verdwijnen. Het advies was afwachten tot hij de eerste move maakt dus dat doen we voorlopig dan maar....Na dit gesprek zijn we lekker 'Boer zoekt Vrouw' op uitzending gemist gaan kijken. Je moet toch een beetje op de hoogte blijven ;) 's Avonds laat wilde Helen de Jack Russell het liefst op mijn kamer blijven. Elke keer als ik naar de badkamer liep schoot zij mijn kamer weer in, gauw ‘haar' kussen naast mijn bed op. Uiteindelijk is ze dus maar gezellig blijven slapen J

Woensdagochtend werden we wakker en bleek de stapmolen half onder water te staan. Geen metingen vandaag dus en ik ben weer lekker m'n bed in gedoken. De rest van de ochtend zijn we bezig geweest om RefWorks, een handig programmaatje om je referenties in je verslag te verwerken, aan de praat te krijgen. Nog geen letter op papier, maar de referenties staan in ieder geval vast klaar! Na een lunch van ovenfriet van gister uit de magnetron en verse kipnuggets ben ik eerst maar eens gaan hardlopen om wat af te reageren. De Jack Russells gingen gezellig mee, al gaf Helen het na een rondje al op en ging binnen liggen uithijgen. Margret bleef wel gezellig het hele eind bij me. Zodra ik terug was ging Celina rennen en daarna zijn we foto's van de kudde gaan maken. Ze staan door alle regenbuien nu tijdelijk zonder vliegenmaskers buiten zodat ze beter kunnen zien. Een veel mooier gezicht, dus zodra het droog was zijn wij fotootjes gaan schieten. De paarden houden echter allemaal nogal van knuffelen en het was dus best moeilijk om niet continu een groot hoofd voor de lens te hebben. Alle paarden stonden voorin het veld en uiteindelijk besloot ik naar achter te rennen aangezien de achtergrond daar een stuk mooier is. Epic, de 4-jarige kroelmerrie draafde vrolijk achter me aan en al gauw had ik een halve stampede achter me. Wel gaaf maar toch ook altijd wel een beetje spannend, zeker met die onhandige jonge dieren ertussen. Na de fotosessie zijn we een hostel en de reis naar Washington D.C. gaan uitzoeken. Het openbaar vervoer is hier echter niet zo geordend als in Nederland en we kwamen er dus ook niet uit. Om half 8 kwam Meg uit haar werk en zijn we de paarden gaan voeren. Ze krijgen tegenwoordig nog maar 1 keer per dag eten in plaats van 2x en ze stonden dus al hinnikend voor het hek klaar. Terwijl ik Cadie en Rabi vast had perste Tanka zich ook door het hek en galoppeerde richting stal, de drama queen. Zodra alle beestjes gegeten hadden konden wij dan eindelijk ook lekker aan de pasta al besloot Dave zich weer afzijdig te houden en buiten te blijven. Meg heeft ons tijdens het eten meteen met het ov kunnen helpen en het is gelukt!

Donderdag gaan we een dagje naar de Philadelphia om de ECG analyses uit te voeren en vrijdag is het dan alweer tijd voor ons volgende avontuur: WASHINGTON D.C.!!! We vertrekken vrijdagochtend vroeg met de greyhound bus vanuit Philly en komen zondagavond laat weer in Philly aan. Omdat Meg dit weekend vanuit Philadelphia airport naar een congres vliegt konden we op deze manier mooi meeliften, een mazzeltje dus. Ik hoop ook dat Dave als hij een weekendje alleen thuis is ook weer helemaal bijdraait. Maar ik heb nu vooral heel veel zin in Washington D.C.!!!!