Monique-USA.reismee.nl

Wijn in een Tupperware en onze laatste dagen Frenchtown

Na onze avonturen dit weekend en de late aankomst zondagavond hadden we gelukkig besloten om maandagochtend eens lekker uit te slapen. Of naja uitslapen, half 8 op maar in ieder geval hebben we een ochtendje geen metingen verricht, heerlijk. 's Ochtends zijn we met onze slaperige hoofden naar Meg's les van Nancy gaan kijken. We hebben Nancy gelijk bedankt voor alle hulp en haar een leuk delfts blauw tegeltje als bedankje gegeven waar ze erg blij mee was. 's Middags zijn we allebei in de bak gaan rijden, want ik wilde graag nog even met Rabi oefenen wat ik van Nancy geleerd had aangezien daar vorige week na de les niets meer van gekomen was. Het ging hartstikke goed, al waaide het behoorlijk hard waardoor de paarden lekker fris waren. Aangezien we nu een weekendje weg zijn geweest heb ik besloten de hele Dave-situatie maar gewoon te negeren en weer gewoon tegen hem te praten alsof er niets is gebeurd. Dit ging opzich best ok en deze week is hij langzaam maar zeker weer zichzelf en uiteindelijk zelfs weer gezellig geworden. Gelukkig maar. 's Avonds zijn Celina en ik op mijn bed Boer Zoekt Vrouw gaan kijken, aangezien we dat zelfs vanaf hier natuurlijk fanatiek volgen.

Dinsdag zijn we een dagje met Meg mee gegaan naar de universiteit om de ECG's te analyseren. We hadden gerekend op 2 volle dagen werk, maar we hebben zo hard doorgebikkeld dat we vandaag alles af hebben gekregen. Yes! Tussen-de-middag even een oppeppertje met een burrito sweet potato en een paar bakken koffie tussendoor en knallen met die ECG's! Op de terugweg zijn we langs een schattig klein huiskamer bibliotheekje in Frenchtown gereden en hebben we Ice Age 1 t/m 3 gehuurd. Meg had ze namelijk nog niet gezien en Margret, één van de Jack Russells, lijkt sprekend op de eekhoorn. Dat beloofd wat deze week dus! 's Avonds wilde Dave football kijken en zijn wij met z'n drieën op de bank gekropen om Ice Age te kijken. Helaas gaat Meg elke avond om half 10 naar bed en eten we vaak pas na 8-en, dus de afleveringen worden een beetje opgesplitst, haha.

Woensdag was de een-na-laatste meetdag. Heerlijk dat aftellen! Na een ochtendje metingen hebben we de hele middag besteed aan de computer analyses van de eerste wedstrijd in Vermont. Wat een werk! 's Middags zijn we voor het eerst sinds tijden weer eens buiten gaan rijden. Celina met Tanka en ik met Rabi, 9 mile door de bossen. Het jachtseizoen is nu officieel begonnen, wel spannend dus! We kunnen daarom alleen midden op de dag en niet meer in het veld rijden, aangezien er vooral bij zons- op en ondergang gejaagd wordt. Wel spannend dus! Gelukkig zijn we niemand tegen gekomen.

's Avonds zijn we met Meg, Dave, Mary en Frank naar de sushi bar geweest. Celina had nog nooit sushi gegeten dus die was erg benieuwd, en ik keek er echt naar uit aangezien het alweer een tijdje geleden is en ik er gek op ben. Veel restaurants in New Jersey hebben geen alcoholvergunning aangezien deze heel duur en erg moeilijk te verkrijgen zijn. Dat betekent dat je je eigen flessen mee mag nemen en dat het eten iets goedkoper is, wel bijzonder haha. We gingen dus met een fles champagne, een fles wijn en een koelboxje bier onder onze arm de sushi bar in. Uiteindelijk ging Celina toch maar voor veilig en besloot een kipgerecht te bestellen en van mij een stukje sushi te proberen. Alleen Meg en ik gingen aan de sushi, waarbij ik een bord vol sashimi en sushi met allerlei soorten vis had, hmmmmm. Celina vond het na een stukje proeven toch niet zo'n succes en was blij dat ze voor iets anders had gekozen. Aan het eind van de avond had ze nog wat over, wat we natuurlijk geheel Amerikaans in een doggy bag mee naar huis konden nemen, lekker voor de lunch. Als toetje kwam er gefrituurd ijs. Heel bijzonder, een gefrituurde laag aan de buitenkant en chocolade ijs aan de binnenkant. Toen was het alweer tijd om afscheid van Mary en Frank te nemen, die ons verzekerden dat ze graag op de hoogte gehouden wilden worden van ons onderzoek en hoe het verder loopt.

Donderdagochtend was de allerlaatste dag meten, yeeeeeha! Uiteraard werkte er geen enkele polarband mee, kregen we de gekste metingen en uiteindelijk zijn er 3 banden toch echt overleden. Dat betekent dat we voor de wedstrijd nog maar 2 meetbanden over hebben, balen. Maar na een ochtendje ploeteren was het dan toch zover, eindelijk klaar. 's Middags zijn we lekker met Rabi en Rim in het bos gaan rijden en deze keer stuitten we wel op een jager. Hij liep in een gedeelte waar helemaal geen jagers mogen komen en klom zonder iets te zeggen over een hek. De paarden hadden het niet meer maar uiteindelijk wisten we ze te kalmeren konden we toch al snel weer verder. 's Avonds was weer een Ice Age avondje en Meg geniet er echt van. Ze kan totaal niet tegen zielige stukjes en leeft helemaal mee, zelfs met een animatiefilm. We moesten haar zelfs beloven dat het echt goed zou komen met Diego de sabeltandtijger die gewond raakt in deel 1 haha.

Vrijdag konden we dan eindelijk eens lekker uitslapen. Om toch nog een beetje een zinnige dag te hebben zijn we uiteindelijk om half 9 opgestaan. We hebben alle computeranalyses van de eerste wedstrijd in Vermont afgemaakt en alle back ups gedraaid. Halverwege besloot Celina's Polar programma ineens blanco te worden en alle data kwijt te raken. Pure paniek, aangezien we wel een back up hebben maar deze heel moeilijk terug in de computer te lezen is en we dit juist aan het verbeteren waren. Uiteindelijk met wat truukjes hier en daar toch het programma weer aan de praat gekregen, gelukkig maar. 's Avonds zijn wij chicken-2night Hawaï zelf gaan maken. Er was alleen een misverstand aangezien Dave tegelijk chinees wilde gaan halen. Uiteindelijk zaten wij dus met kilos gekookte rijst en hadden zij chinees gehaald... Nou ja, dan hebben wij in ieder geval een lekkere lunch de komende dagen. 's Avonds uiteraard weer lekker Ice Age gekeken. De paarden hoeven nu nog maar 1x per dag te eten, aangezien ze aardig dik werden en dit voor iedereen makkelijker is. De tijden variëren nu echter heel erg, waardoor wij het bijna nooit meer doen. Wel jammer aangezien ze altijd zo blij zijn om naar binnen te gaan voor eten. Laatst wilde ik er 1 pakken, wrong Tanka zich door het hek en rende zo naar binnen, haha.

Zaterdagochtend weer lekker een beetje bijgeslapen en daarna zijn we met zijn allen gaan rijden. Ik probeerde de afgelopen dagen al om nog even bij Margaret op de koffie te gaan, maar ze was telkens niet thuis. (Dave z'n moeder waar ik 4 jaar geleden 2 maanden heb gelogeerd en die aan het begin van de werft woont). Ik kwam er alleen vandaag helaas achter dat ze voor een weekje weg is en pas terug komt zodra wij weg zijn. Wel jammer! Gelukkig ben ik voordat ze mee was naar Londen nog wel een paar keer langs geweest maar ik had toch graag nog even gedag gezegd. De rit was met Dave op Harmony, Meg op Cadie, Celina op Rim en ik op Rabi. Het was een lekker vlotte rit, af en toe ietsje te veel voor Rabi die het vooral op de baggerige stukken niet helemaal bij kon benen en bijna ondersteboven ging. Dave was blijkbaar nog nooit in het park geweest en bleef maar zeggen hoe gaaf het daar was. Harmony is na een paar maanden rust net weer opgestart en was lekker druk waardoor hij na de rit onder het kleefkruid zat van een bosje waar hij in was gedrenteld. Het leek net een camouflagepaard haha.

Bij terugkomst thuis zijn we snel gaan douchen en daarna hebben we Meg en Dave meegenomen naar de Italiaan. Ook dit was een restaurant zonder alcohol vergunning dus we hadden ons eigen flesje wijn bij ons. In het restaurant zagen we zelfs een vrouw die wijn in een bakje tupperware had meegenomen, hilarisch. Het was behoorlijk druk en de bediening maakte dan ook overuren en rende rond. Wij hebben heerlijk gegeten en aan het eind ging Celina snel afrekenen terwijl ik Meg en Dave tegenhield en vertelde dat dit als bedankje voor een topzomer was. Uiteindelijk stemden ze toe en lieten ze ons betalen. Bij terugkomst keken we elkaar aan en Meg zei, nog een half uurtje kijken dan? En ja hoor, lekker Ice Age gekeken!

Zondagochtend konden we weer uitslapen en na wat klusjes in en om het huis zijn Celina en ik apart gaan rijden. Ik wilde namelijk op mijn laatste ritje met Rabi nog even afscheid nemen en het leek me daarom leuk om nog even alleen met haar het bos in te gaan. Uiteindelijk was het echt super. Ze wilde alleen maar voorwaarts gaan en ze was relaxed en helemaal vrolijk, echt leuk om zo samen op pad te zijn! Jammer dat ik haar niet stiekem in m'n koffer mee kan nemen! Onderweg in het park zag ik nieuwe affiches waarop stond dat jagen met vergunning nu van zonsopgang tot zonsondergang toegestaan was. Er was ons verteld dat het park gedeelte juist jager-vrij was, wel spannend dus. Op een gegeven moment hoorde ik mensen achter een bosje bewegen. Ik ben maar gauw tegen Rabi gaan kletsen om duidelijk te maken dat we geen hert waren maar het bleken de mannen die de affiches ophangen te zijn, haha. Wat een chicken ben ik af en toe ook! Na een geweldige rit, probeerde ik nog een paar actiefoto's van Rabi te schieten. Normaal gaat ze namelijk eerst rollen en daarna rent ze als een idioot naar achteren. Ik rende dus alvast naar achteren om halverwege klaar te gaan zitten terwijl zij kon rollen. Helaas zag ze dit als een spelletje en toen ik over m'n schouder keek zag ik Rabi's vrolijke hoofd pal achter me terwijl ze achter me aan draafde haha. Dan maar geen foto. Celina kwam een uurtje later aan, aangezien ze eerst Rim in de ring en daarna Tanka buiten had gereden. Zij had helaas een iets mindere maar toch ook wel leuke rit gehad. Zij was vooral veel recreanten tegen gekomen, terwijl je normaal niemand tegenkomt waardoor de paarden het niet echt gewend zijn. Eigenlijk alleen maar goed dus, al kon zij het voor het laatste ritje iets minder waarderen.

Tussendoor hebben we ons laatste wasje gedraaid en eind van de middag zijn we Meg met Epic gaan helpen. Deze 4-jarige wilde ze de hele zomer al gaan beleren, maar dit was er helaas nog niet van gekomen. Vandaag wilde ze toch nog even van onze extra handjes gebruik maken en dus gingen we haar voor de eerste keer longeren (een lange lijn waarbij het paard in rondjes om je heen loopt). Al gauw bleek dat Epic stiekem vanuit de wei naar de anderen had zitten kijken, want ze had het gelijk door. De meeste paarden vallen in het begin continu naar binnen, maar zij liep gelijk goed. Ook vond ze dat langzaam aan in stap beginnen maar niets, dus ze begon gelijk als een volleerde pony rondjes te draven. Wel lief om te zien. 's Avond zodra de kinders op bed lagen zijn Celina en ik weer lekker boer zoekt vrouw op bed gaan kijken. Blijft leuk!

Vandaag is onze allerlaatste dag in Frenchtown. De dag bestaat vooral uit de laatste klusjes, spullen pakken, auto terugbrengen, boodschappen doen, etc. En natuurlijk het afscheid van alle beestjes op de farm. Ook hopen we Mary, Frank en Jenn aka the big Mozart nog even gedag te kunnen zeggen. Vannacht vertrekken we naar Asheville, North Carolina om metingen te verrichten tijdens het nationaal kampioenschap endurance. Tussendoor gaan we, net als in Vermont, weer vrijwilligerswerk doen, zodat we onze maaltijden bij elkaar kunnen sparen en iets leuks te doen hebben. Vanaf Asheville gaan we of via-via liftend, of met de bus naar Orlando. En vanaf daar is dan het plan Miami en de Everglades. Ik probeer mijn blog zoveel mogelijk up to date te houden tijdens deze laatste 3 weken. Ik heb er ontzettend veel zin in, maar het is wel spannend!

Reacties

Reacties

Jolanda

Tjonge, wat kun jij schrijven ;-) Fijn dat het deze laatste dagen allemaal goed ging en gezellig was, dat is toch fijner weg gaan. Veel succes met de laatste metingen tijdens de wedstrijd en goede reis.

Jeroen

Heel veel plezier de komende dagen en weken. Geniet van de mogelijkheden en alles wat de VS jou/jullie te bieden heeft. Hoewel ik denk dat jullie al genoeg burgers op hebben ;) Ik ben benieuwd naar jullie road trip naar het zuiden.

Monique

Thanks! Ik heb mn tas gewoon dicht gekregen!!! :D Zo trots, ik kon zelfs nog wat voor Celina kwijt. Zo'n koffer inpakken is toch nog iets moeilijker dan een tas, haha. Maar het is alvast een goed begin!

oma

Pas op met liften en goede reis naar het zuiden.

Leo

Hé Monique! super mooie verhaaltjes heb je geschreven! Erg bedankt voor het kaartje, erg leuk! Geniet nog van de laatste weken, dalijk ben je terug hier in het op het moment herfstachtige NL...maar wel tot snel :D

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!